گاهي وقتها دلم ميخواهد بگويم: من رفتم ؛ باهات قهرم ، ديگه تموم!
ديگه دوستت ندارم …..
وچقدر دلم ميخواهد بشنوم: کجا بچه لوس !؟ غلط ميکني که ميري …..
مگه دست خودته ؟ رفتن به اين راحتي نيست !
اما …. نميدانم چه حکمتيست که آدمي
هميشه اينجور وقتها ميشنود : به جهنم … !!!